Bugun...

Sevgili Müsellim

Deprem, Acılar ve Yüreğimdeki Deprem

Tarih: 09-02-2023 11:18:00 Güncelleme: 13-02-2023 21:25:00

Boğazımın düğümlendiği, gözyaşlarımın yanaklarıma aktığı gibi içime de aktığı bir zamandayım.

Kaybettiğimiz binlerce canın, yok olan binlerce ailenin ve binlerce ocağa düşen acının yüreğimde koca bir kütle gibi oturduğu bir andayım. Depremzedelere yardım göndermek ve dua etmekten başka bir şey gelmiyor elimden. Her yıkık binadan acılar fışkırıyor. Ülkemin her yerinde canla başla yardımlar toplanıyor. Din, dil, ırk ve sınıf ayrımı yapmaksızın yardıma koşan diğer ülkelere ne kadar teşekkür etsek azdır. Memleketimiz kurtuluş savaşını yaşıyor. On ilde olağanüstü hal ilan edilse de ülkemin her tarafında seferberlik var. Yardım toplamak ve bölgeye ulaştırmak için canla başla çalışan kardeşlerimden Allah razı olsun.

Eşim ve ben de 7 Şubat 2023 saat 20:30'da Rize'deki yardım merkezlerinden birine temin ettiğimiz eşyaları teslim için gittik. Ortam ana baba günü gibiydi. İnsanlar koştura koştura bölgeye yardım getiriyorlardı. Görevliler elimizdeki yardım torbalarını görür görmez "alalım abi" deyip hemen ayrıştırma bölümüne götürdüler. Polisler hem trafiği hem de asayişi sağlıyorlardı. Gönüllüler öylesine organize olmuştu ki bir makine misali çalışıyor ve paketler hazırlanıyordu. Hazırlanan paketler tırlara yükleniyor ve tırlar hemen yola çıkıyordu. Böylesine asil bir millete sahip olduğumuz için çok gururlandım.

Gelişmeleri medyadan takip ederken gördüklerim ve duyduklarım hafızamı allak bullak ediyor. Ne desem ne söylesem bilemiyorum. Allah'ım hiç kimseyi böylesine zor durumlarla karşı karşıya bırakmasın. Nice acı hikayeler duyuyor ve seyrediyorum. Sözün bittiği yerdeyim.

Uykuda üzerine düşen beton bloğun altında kalan ve vefat eden kızının elini bırakmayan babanın bakışlarındaki çaresizliği,

Cebinde çocuklarına bisküvi götüren babanın enkaz altında kalan çocukları için hıçkırarak ağlaması,

Göçük altında sıkışan beş yaşındaki çocuğun "çok üşüyorum" baba diye ağlaması,

Uykudan uyanmış gibi hiç bir şeyden habersiz çocuğun kurtarma ekibinin kucağında "ne oluyor ya ne oluyor" diye bağırması

Yanında ölen babasının görüntüsü ile yardım isteyen kızın feryadı,

Sarmaş dolaş olmuş anne ve bebeğinin cansız görüntüleri,

Depreme merdivenlerde yakalanan baba ve çocuğunun korkuluklara saplanmış vücutları,

Çocukları enkaz altında iken anne babanın çaresizce yardım çığlıkları,

"Öksürünce karnım çok ağrıyor" diye bağıran çocuğun sesi.

Hangisi unutulur ki.

Bizim buradan gördüklerimiz, duyduklarımız bunlar ise kim bilir depremin vurduğu yerlerde daha nice dayanılmaz acılar var.

Üzerinde iki gün geçmiş ve hiç müdahale edilememiş çöken binalar bir yanda sırı sıra dizilmiş cesetler bir yanda.

Üşüdüğü için cesetlerin üzerindeki battaniyeleri almak zorunda kalan insanlar bir yanda yalın ayak enkazdan çıkarılan insanlar bir yanda.

Vakit daralıyor kurtarma ekiplerinin çoğalması, dokunulmadık yıkık bina ve bakılmadık delik kalmaması için çok çaba sarf etmeliyiz. Önceliğimiz ve sloganımız "bir can daha kurtarabilmek".

Bir taraftan da depremde hayatta kalanların barınma, giyecek ve yiyecekle imtihanları başladı. Yurdun her köşesinden yardımların koordineli bir şekilde ihtiyaç sahiplerine gitmesi çok önemli. Devletimizin bütün imkanları bu bölgeye sevk edilmeli. Bırakın bir iki gün de biz aç kalalım.

Yardımsever halkımıza, necip milletimize minnet ve saygı ile.

Bu yazı 693 defa okunmuştur.